Samimiyetsizlik

Yaşı kemale ermiş ihtiyar samimiyetsizliği diye bişey vardır.

Ödevini son güne bırakmışçasına belli bi' yaştan sonra günde 5 vakit namaza başlayan ihtiyarlarda görülür daha çok. Ordan anlarsın onun samimiyetsizliğini.
Çünkü içinden geldiği için değil, korkudan başlamıştır namaza, anlarsın.

Yine aynı ihtiyarların çoğu akranları ile sohbette iken din konusu açılınca "sorguya çekilince n'abucuk hacı ya" şeklinde triplere girerler.

Küçükken anlam veremezdim buna. Bugün oldu, hala anlam veremiyorum.

Varsayalım ki din olgusu doğru ve gerçek ve sorguya çekileceğiz.Kendi yaptıklarının sorumluluğunu alamıyor musun yahu ?
Varsaydığımız sorgu anı geldiğinde tak tak söyleyeceksin. Dürüst olacaksın. Varsaydığın Allah bilmiyor mu sanki ne bok olduğunu?
"Büyümüşsün ama adam olamamışsın" lafı işte bu yüzden cuk diye oturuyor senin kalıbına.

80 yıl yaşamışsın ama hala sorumluluk alamayan ezik büzük adamın tekisin sen ihtiyar.

Tecrübesinin fazlalığı nedeniyle gösterilmesi gereken saygı seviyesi +99999 olan bu şahsın aslında eksilerde olduğuna işaret etmek için anlattım bunu.

Herkes yanılgıda olabilir.

6 yaşında ilahın anne-babandı, bugün bakıyorsun ki insanlar.

Görünen ile aslında olan çoğunlukla aynı sonuca çıkmaz.
Bunun sebebi ise yetiştiriliştir.

Eskiyen nesil, yeni nesli "gizli,saklı" terimler ile büyüttüğü sürece yalan ve bilimum buna bağlı kötülükler asla bitmeyecek.

Sen çocuğuna ölümü "aslında ölmedi, başka yerde yaşıyo', uzun zaman sonra tekrar görücez ehehhe, melek oldu o" diye anlatırsan, o çocuk ilerde "beni kandırdınız mı la?" triplerine girer.

Bir can gitmiş ya, bırakta çocuk gerçeklikle tanışsın.
Baby TV yetmedi bide sen mi hayal dünyasında büyüteceksin çocuğunu ?

"Evladım, seni leylekler getirdi" deme anlat ona nasıl seviştiğinizi ki çocuğun ilerde sizi bastığında travmaya girmesin ehehe.

Çocukları ölümden, seksten, şiddetten ve küfürden uzak tuttukça onları tersine yönlendirdiğinizi göremiyor musunuz ?

Çocuğun içine bir kere "görünen ile gerçekte olan aynı olmak zorunda değil ki yaa" düşüncesini ekiyorsun sonra bu çocuklar içindeki kötülük ile beraber büyüyüp daha büyük kötülüklere sebep oluyor.

Kaç çocuk "bana bi'şey olmaz" kafasında büyüyor sizce ?
Kaç kız bakire evleniyor ?
O kadar konuşuyorsunuz ya, dayak yemeden büyüyen bir çocuk var mı ?
Madem terbiye böyle öğretiliyordu, niye "gençlik" diye tanımladığınız topluluk her cümlesinin sonuna gerizekalı veya daha ağır küfürler ekliyor ?

Sana bunlar sorulunca sıkışıyorsun "ee sözümüzü dinlemediler ki ehe ehu" tarzında şekilden şekile giriyorsun.

Bilinçli olayım biraz, zaten bir ya da iki çocuk yetiştiriyorum bari onu da zekice planlayıp yetiştireyim demiyorsun.

Hayatının belki en önemli ödevini geçiştiriyorsun. Ama yetişkinlik evresi dedikleri bir şey var.
O evreye giren insana bir ağırlık çöküyor, küfrü azaltıyor, aklına gelen her konuda olgun oluyor.

Senin fazla erken davrandığın "güzel insan özellikleri yükleme" görevini çocuğun yetişkinlik evresine girdiğinde başarıyor.
Sonra bir de gurur duyuyorsun.

Samimi değilsin ihtiyar.
Samimiyetsizsin.

Aceleci davranıyorsun, yeni kuaför keşfetmiş ev kadınının arkadaşına birden her şeyi anlattığı gibi öğrendiğin her şeyi çocuğuna yüklemeye çalışıyorsun.
Planlamadan.
Sen zeki değilsin ihtiyar.

Tarihi karıştıran, savaşlara sebep olan devletler değil, sensin.

İyi aile rolü çiziyorsun ama içine baktığında darmadağınsın.

Rasgele çocuklar büyütüp onlara rasgele amaçlar edindiriyorsun, kötülük tohumlarını ekiyorsun çocuğa daha sonra ağlıyorsun "sevgi barış kardeşliiik"

Eğitime ihtiyacı olan sensin ihtiyar.

Samimi değilsin.